UVS JO17-2 pakt bekerwinst op DSO
De bekerwedstrijd van vorige week tegen Rohda ’76 werd afgelast, dus daarmee was onze tweede bekerwedstrijd tegen DSO JO17-2, het team waartegen we 3 weken eerder oefenden en met 2-5 versloegen. Maar DSO is zeker een goed team met een paar gevaarlijke spelers, dus van onderschatting mocht geen sprake zijn. UVS stond al geruime tijd klaar op het veld, maar tegenstander DSO en de scheidsrechter waren in geen velde of wegen te bekennen. De nieuwe KNVB-app voor de spelerscontrole werkt alleen als je telefoon met Wifi hebt en dat was lastig bij de scheids op leeftijd;-) Ruim 20 minuten te laat en ondertussen nat geregend van het druilerige weer, kon de wedstrijd alsnog starten.
En wat een start…. UVS speelde de openingsfase prima voetbal met fraaie combinaties van achteruit en kwam in de 10e minuut op voorsprong toen Abdelkarim de bal dwars door het midden meenam de 16 meter in en fraai in de rechterbovenhoek afrondde (0-1).
Vijf minuutjes later kwam Björn 1 op 1 met de DSO keeper, die hij vervolgens links wilde passeren. De keeper regeerde door de naar de grond te gaan, maar was een fractie te laat en pakte Björn in plaats van de bal. De scheidsrechter besliste resoluut: strafschop. Er was wat verwarring over wie deze buitenkans mocht gaan verzilveren, maar uiteindelijk nam Benk plaats achter de bal en schoot feilloos binnen (0-2).
DSO kreeg eind eerste helft de aansluitingstreffer door UVS in de schoot geworpen, toen een “lange peer” verraderlijk tussen de UVS keeper en verdediging terecht kwam en hoog op stuiterde. Dit verraste zowel de keeper als verdediging, waardoor geen van beiden ingreep. de DSO spits wist met deze verrassing wel raad en schoot droogjes binnen (1-2). Daarmee was tevens de ruststand bereikt.
In de 5e minuut van de tweede helft wilde de DSO keeper uitschieten, maar raakte daarbij de rug van zijn laatste verdediger. De bal kaatste terug het strafschopgebied in en was daarmee een gemakkelijke prooi voor Tycho, voor wie het treffen van het nagenoeg lege doel een koud kunstje was (1-3). Maar helemaal op rolletjes liep het niet, want Xander moest met een te harde ingreep zijn tweede gele kaart incasseren, waardoor UVS met 10 man verder moest. Desondanks bleef UVS volop kansen creëren en zag dat een 200% kans vanuit een ingooi op links, die Mo en Abdelkarim vrij voor de keeper brachten, verloren ging, omdat het onderlinge passje te zacht was en waardoor de keeper alsnog kon ingrijpen.
Met 11 tegen 10 kon DSO af en toe een vuist maken en daardoor weer aansluiten bij UVS (2-3), maar UVS bleef de betere ploeg en kwam met snelle combinaties en strakke voorzetten van zowel links als rechts regelmatig dreigend voor DSO doel. Een van deze aanvallen resulteerde in een doelpunt, zodat de marge weer veilig op twee doelpunten kwam (2-4)
Toen Mo in de 29e minuut op links de diepte in werd gestuurd en hij met zijn linkervoet de bal ouderwets hard de rechterhoek injoeg, was de keeper geklopt en de wedstrijd gespeeld (2-5). Zelfs toen twee minuten later DSO op randje strafschopgebied een vrije schop kreeg toegewezen, waar vandaan de bal met gevoel de rechter boven hoek in werd gestuurd. Thijs kon de bal nog beroeren, maar niet voorkomen dat de bal toch het doel inging (3-5).
De wedstrijd eindigde met nog een laatste kans voor UVS, toen de bal fraai over de keeper, maar ook rakelings over de deklat werd gelobt. Kort daarop floot de scheidsrechter voor het einde van de wedstrijd en pakte UVS de eerste bekerwinst. Proficiat met de punten, maar meer nog met het mooie spel.
Wedstrijdverslag en fotografie: Fons Cornelissen
