UVS JO17-2 verliest van Katwijk maar met name van zichzelf
Juist op de koudste 17 maart sinds de weermetingen zo’n 400 jaar geleden begonnen, stond voor UVS JO17-2 de uitwedstrijd tegen VV Katwijk op het programma. Met een snijdende wind schuin over het hoofdveld heen, was een gevoelstemperatuur van -10°C niet overdreven. Des te opvallender was het dat de scheidsrechter, die bij aanvang van de wedstrijd vol trots meldde dat hij 72 jaar is, maar wel met korte broek het veld betrad
Beide teams hadden een uitgebreide warming up gedaan en trotseerden eveneens de ijskoude snijdende wind. UVS won de toss en koos voor spelen met de wind in de rug, met als doel de eerste 40 minuten een onoverbrugbare voorsprong te behalen. Maar UVS begon te slap en keek na 2 minuten al tegen een 0-1 achterstand aan.
Dat was tegen de verwachting en zeker tegen de doelstelling in, dus was er werk aan de winkel. In de 12e minuut was daar bijna de gelijkmaker, nadat Fabian van links een vrije trap mocht nemen en het de keeper erg moeilijk maakte. De rebound van Björn werd van de lijn gered en de re-rebound van Daan belandde snoeihard tegen onderkant lat. Waarom lukt het UVS zo moeizaam om 100% kansen te verzilveren??? De gelijkmaker kwam er kort daarop toch, toen Daan de bal met een volley, zoals we Gerald Vanenburg decennia terug al op de Nederlandse voetbalvelden zagen doen, tegen de touwen schoot (1-1).
Nu moest het gebeuren om de beslissende voorsprong te bewerkstelligen en de kansen kreeg UVS daartoe ook. In de 21e minuut werd Björn op links vrijgespeeld voor de keeper, maar de bal stuitte te ver van de schoen en kon worden gepakt door de keeper. Twee minuten later een mooie combinatie midden door de Katwijkse defensie, maar Tycho zag zijn schot voorlangs gaan. In de 31e minuut kreeg Björn andermaal de gelegenheid om zijn team op voorsprong te schieten, na een steekbal van Fabian, maar Björn kwam een teenlengte tekort om de bal het goal in te duwen.
De kansen stapelde zich op terwijl Katwijk deze fase niet verder kwam dan af en toe een speldenprikje richting Thijs. In de 33e minuut kreeg UVS weer de mogelijkheid voor de 1-2. Nu was het Daan die Tycho tussen de linies door aanspeelde, waardoor laatstgenoemde vrij kon uithalen. Het schot was hard maar recht in de handen van de keeper. Zo waaide de wedstrijd richting rust en kon UVS de eerste helft niet met een voorsprong afsluiten, tenzij een goede combinatie in de 38e minuut nog succesvol kon worden afgesloten, maar weer gingen we slordig met deze mogelijkheid om en verdween de bal niet tussen de palen.
De tweede helft startte UVS weer veelbelovend met een grote kans voor Tycho in de 2e minuut, maar ook deze mogelijkheid werd niet verzilverd. Een eerste goede mogelijkheid voor VV Katwijk bood zich aan in de 13e minuut, maar Thijs was alert en weerde met een goede save de bal uit zijn doel. De druk van Katwijk werd groter en groter, desondanks besloot interim coach Ties achterin 1 op 1 te gaan voetballen. Dat leverde in eerste instantie een mogelijkheid op voor Amine, maar zijn schot vanaf rand 16 meter ging hoog over.
Vervolgens kon Katwijk in de 25e minuut simpel overnemen door te laconiek uitverdedigen van UVS en de Katwijkse rechtsvoor werd geen strobreed in de weggelegd om langs de achterlijn naar binnen te draaien en terug te leggen op een vrijstaande Katwijker. Het schot dat volgde was hard, hoog en onhoudbaar voor Thijs (2-1).
UVS was de tweede helft geen schim meer van het team dat de eerste helft het spel domineerde. Wat is dat toch met UVS dat we zoveel kansen creëren, maar niet de rust vinden om deze te verzilveren. Daar moet toch op te trainen zijn lijkt me, want doordat wij de kansen lieten liggen, kantelde de wedstrijd en ging Katwijk met de wind in de rug steeds beter voetballen en won uiteindelijk de wedstrijd (2-1).
Wedstrijdverslag: Fons Cornelissen
Fotografie: Jaco de Graaf
Alle foto’s van deze wedstrijd bekijken
