UVS JO17-2 wint van kleurloos UDO
Om de najaarscompetitie alsnog wat kleur te geven, wilde UVS JO17-2 weer eens ouderwets winnen. UDO JO17-1 moest daarvoor ‘geslachtofferd’ worden en die schikte zich moeiteloos in die rol. Om disciplinaire redenen startte het in het kleurloos zwart spelende thuisteam met slechts 10 veldspelers en met 4 telaatkomers op de bank. Ondanks dat UVS aanvankelijk geen voordeel wist te behalen uit deze numerieke meerderheid, was de toon wel direct gezet.
Na eerdere kleine mogelijkheden kreeg UVS in de 12e minuut de eerste echte grote kans, nadat Meliksah de bal over rechts voorgaf en Max deze geheel op links oppikte en vanaf die zijde de bal ook direct voorzette. Nu kon Tycho in het hart van het strafschopgebied aannemen, wegdraaien en feilloos binnenschieten (0-1). Kort daarop werd door UDO de disciplinaire straf opgeheven en kwam het aantal spelers weer in evenwicht, echter de verhouding op het veld bleef in het voordeel van UVS, dat in de 19e minuut een half mislukt schot van Tycho alsnog tegen buitenkant paal zag belanden.
UDO oogde met de forse nederlaag de week ervoor tegen RCL (11-1) nog aangeslagen en voetbalde inspiratieloos. UVS daarentegen wilde de onnodige nederlagen van afgelopen weken van zich af spelen, maar leek met het niveau van UDO mee te zakken. Een kans voor open doel van Daan in de 29e minuut zou hier een einde aan hebben kunnen maken, maar onze oud-UDOer was niet meedogenloos. Ook een snoeihard schot voor Mo, die de bal prima door Benjamin in de loop kreeg aangespeeld, trof geen doel, maar werd door keeper Niels van UDO geblokt. Tycho kwam vervolgens een teenlengte tekort om de rebound te verzilveren.
Zo bleef het 0-1 en verzuimde UVS de klus voor rust te klaren. Dan is het altijd weer de vraag hoe beide teams de kleedkamer uit komen. Kon UDO zich herpakken en het UVS de tweede helft alsnog lastig maken of zou UVS haar dominantie kunnen behouden en in doelpunten om kunnen zetten? Mo verruilde tijdens de rust De Voscuyl voor De Kikkerpolder om de bank van de JO17-1 te versterken. Farris was zijn invaller en daarmee was de UVS reservebank leeg, mede omdat Fabian met Teun naar de Engelse kraker Arsenal – Man United was gaan kijken. “Een geweldige sfeer” las ik op Teuns Facebook.
Wij moesten het in de nevel gehulde Voscuyl doen met een nog steeds kleurloos voetballend UDO, dat zich gewillig naar de slachtbank liet leiden. De tweede helft was koud begonnen of uit een wat rommelige situatie vlak voor het UDO doel scoorde Farris de 0-2. Twee minuten later belandde de bal vanuit een ingooi op links via Misael, Daan en Tycho bij Gökhan op rechts, die ongehinderd de 16 meter kon binnenlopen en de bal in de verre hoek plaatste (0-3).
Nu de overwinning voor UVS niet meer in gevaar kwam, begon het (nog) beter te draaien en werd UDO vastgezet op eigen helft. Een aanval over rechts werd net niet doeltreffend afgerond door Tim bij de eerste paal. Kort daarop de mijns inziens mooiste aanval van de westrijd, met opbouw van achteruit en een een-tweetje tussen Tycho en Meliksah, die dwars door de UDO defensie heen sneed. Meliksah maakte deze combinatie beheerst af (0-4).
Aangezien het altijd leuk is tegen je oude cluppie te scoren, bekroonde Daan zijn prima wedstrijd in de 75e minuut met een wonderschone kopbal uit een strakke assist van Gökhan. Daarmee was de wedstrijd gespeeld en betaalde het voetbal van UVS eindelijk weer eens uit.
Volgende week zaterdag thuis nog de laatste belangrijke wedstrijd tegen VV Katwijk. Belangrijk omdat we bij winst zeker 1 plaats op de ladder stijgen en als we met 6 doelpunten verschil winnen we zelfs 2 plaatsen zullen klimmen. Ach, t’is maar wat je belangrijk vindt 😉
Wedstrijdverslag: Fons Cornelissen
Fotografie: Jaco de Graaf
